Όλοι έχουμε το δικαίωμα να βλέπουμε τη ζωή με το δικό μας τρόπο.
Οι άνθρωποι γύρω μας είναι συμπρωταγωνιστές στο «μέγα έργο» της ζωής μας.
Είτε είναι σημαντικοί είτε περαστικοί είτε εχθροί είτε φίλοι ας μην ξεχνάμε ότι ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να βλέπει τον κόσμο .
Έχουμε διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικά πιστεύω, διαφορετικές προοπτικές , χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό , αντιθέτως αυτή η διαφορετικότητα είναι πρόκληση και πρόσκληση ανάπτυξης και εμβάθυνσης εαυτού.
Στο «τέλος της ημέρας» θα λειτουργήσει υπέρ μας αν την αξιοποιήσουμε ως ερέθισμα για να ορίσουμε με σαφήνεια την δική μας πλευρά. Το «ποιος θέλω να είμαι» πολλές φορές προέρχεται από το «ποιος δεν θέλω να είμαι».
Καθώς ενηλικιωνόμαστε είναι σημαντικό να υιοθετήσουμε την θεμελιώδη πεποίθηση πως όλοι έχουμε το δικαίωμα να βλέπουμε τη ζωή με το δικό μας τρόπο.
Χωρίς καμία ενοχή και χωρίς να κάνουμε έκπτωση στην δική μας οπτική ,η υπηρεσία μας προς τους διαφορετικούς συνανθρώπους μας θα πρότεινα να είναι η εξής:
-Να επιτρέπουμε στους άλλους να έχουν όποια κατάσταση συνείδησης ήδη έχουν ώστε να γίνουμε το καλό παράδειγμα για τη δική τους επιτρεπτικότητα.
-Να αποδεχόμαστε τους περιορισμούς τους, γιατί όλοι άλλωστε έχουμε περιορισμούς, και μάλιστα έχουμε το δικαίωμα να τους έχουμε.
-Να μην παίρνουμε προσωπικά όσα μας λένε, γιατί συνήθως εκφράζουν τους δικούς τους προγραμματισμούς και προβάλλουν σε εμάς τον τρόπο που βλέπουν τη δική τους ζωή.
-Να μη κρίνουμε τους άλλους για το εγώ τους και τις συμπεριφορές που απορρέουν από αυτό , αλλά να θυμόμαστε την ανθρώπινη φύση μας η οποία μας παγιδεύει μέσα στο εγωικό εαυτό μας, και χάνουμε την επαφή με την πνευματική μας απειρότητα.
-Να αναγνωρίζουμε ότι όλοι είμαστε παγιδευμένοι λίγο η πολύ μέσα στο εγώ μας, και να δείχνουμε συμπόνια -μέσα από τον πνευματικό ώριμο εαυτό μας- ώστε να μην τους καταδικάζουμε που δεν μπόρεσαν να υπερβούν τον προγραμματισμό τους.
Χρειάζεται να αναπτύξουμε ενσυναίσθηση και συμπόνια. Αυτές είναι οι μεγαλύτερες αρετές που μπορούμε να προσφέρουμε στο συνάνθρωπο μας.
Συμβάλλουν σ’ αυτή την μαγική ένωση που όλοι καταβάθος θέλουμε.…αλλιώς το λέμε ΑΓΑΠΗ!
Εν κατακλείδι από εμάς εξαρτάται να υιοθετήσουμε αυτές τις υπερδυνάμεις της ενσυναίσθησης και της συμπόνιας, ώστε να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας και να δούμε το κοινό μας φώς ο ένας στον άλλον.
Γιατί κάθε άνθρωπος έχει ένα βαθύτερο φώς μέσα του και αυτό το φώς είναι ο αληθινός του εαυτός και όχι ο προγραμματισμός της επιφάνειας του εγώ του.
Το φώς μέσα μου βλέπει το φώς μέσα σου !
Επειδή όλοι είμαστε συνδεδεμένοι, όλοι είμαστε ΕΝΑ και όλοι έχουμε το ίδιο φώς μέσα μας !
Όταν βλέπουμε το φώς των άλλων βλέπουμε το φώς το δικό μας ,
Όταν βοηθάμε τους άλλους να δουν το φώς τους, βοηθάμε τον εαυτό μας να δει το δικό μας φώς !
Τώρα (…και κάθε τώρα) είναι η στιγμή να ενωθούμε όλοι μαζί για να ανάψουμε το ΦΩΣ του κόσμου με την συνειδητή μας πρόθεση.
ΕΣΥ και το ΦΩΣ είσαι ήδη ΕΝΑ!
ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ