Ο “Θεός – ΦΩΣ”, για να γνωρίσει τον εαυτό του δημιουργεί το διαχωρισμό και επιβραδύνεται σε πιο χαμηλά επίπεδα πυκνοτήτων.
Έτσι ξεκινάει το θεϊκό ταξίδι μας και περνάμε απ’ όλα τα επίπεδα, καταλήγοντας στην γήινη ενσάρκωση μας.
Εδώ είναι που παίζουμε το παιχνίδι ή βλέπουμε το όνειρο, και το ονομάζουμε Zωή.
Κάποια στιγμή και όταν όλα είναι μια προβλέψιμη ρουτίνα, δημιουργούνται σημαντικά ερωτηματικά όπως:
Ποιος είμαι; τι κάνω εδώ;
Ποιος είναι ο σκοπός μου;
Τι συμβαίνει μετά το θάνατο;
Τι είναι η ψυχή;
Και τότε η ψυχή , μας αποκαλύπτει το μυστικό της, και μας λέει:
«Με ενδιαφέρει η περιπέτεια»!
Πόσες εμπειρίες μπορούμε να έχουμε και να τις επιστρέψουμε πίσω στη ΠΗΓΗ;
πόσες δυνατότητες αγάπης έχουμε στο κβαντικό πεδίο, τις οποίες μπορούμε να τις εκδηλώσουμε;
Κάπως έτσι θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε μια ασθένεια για να αποδείξουμε την δύναμη που ζει μέσα μας,
και κάπως έτσι θα δημιουργήσουμε κάτι απ’ το τίποτα, για να αποδείξουμε ότι είμαστε δημιουργοί.
Η Ψυχή μας λοιπόν θα έχει επιτελέσει το σκοπό της για έκφραση , και θα μας έχει εκπαιδεύσει ως συνειδητούς παρατηρητές του εαυτού μας.
Ας μην ξεχνάμε πως είναι ο καταγραφέας όλης μας της ζωής.
Μια κάμερα που μας παρακολουθεί σε ότι κι αν κάνουμε.
Αν μας δει να έχουμε ξεχαστεί για 10 χρόνια στα ίδια και στα ίδια ,η ψυχή πηγαίνει για ύπνο και λέει: « Ξυπνήστε με αν κάτι νέο συμβεί».
Και όταν η ψυχή πηγαίνει για ύπνο, το «ΕΓΩ» αναλαμβάνει, και κάπως έτσι αρχίζουν οι δυσαρμονίες, οι συμβιβασμοί και οι μετριότητες
Όμως η ψυχή δεν μπορεί να «κοιμάται» για πάντα, αργά ή γρήγορα θα φέρει ένα Challenge , το οποίο θα το βιώσουμε ως ΚΡΙΣΗ
Απώλεια, ασθένεια, τραύμα, πόνο.
Τότε είναι ακριβώς η στιγμή που μας ταρακουνά να γίνουμε συνειδητοί ,για το πως σκεφτόμασταν, πως ενεργούσαμε και πως αισθανόμασταν, ώστε να καταλήξουμε σε αυτό το επώδυνο βίωμα.
Ζώντας λοιπόν στη μετριότητα, και χρησιμοποιώντας κι άλλους όμοιους μας, για να επιβεβαιώνουμε την θυματοποίηση και τον πόνο μας, την χρειαζόμαστε την κρίση για να αφυπνιστούμε και να δούμε πως κακομεταχειριζόμαστε την ψυχή μας.
Τότε είναι που γίνεται καταστροφέας, τα σπάει όλα και λεει :
Δε με νοιάζει τι θα συμβεί …
Και για να μην είσαι ακόμα στο παλιό τρόπο ζωής, αναλαμβάνω εγώ να σου φέρω το καινούργιο, με τη μορφή της κρίσης, της καταστροφής, και της επαγέννησης.
Όμως μέχρι εδώ!
Χρειάζεται να κάνουμε τις αλλαγές εν καιρώ ειρήνης.
…δεν είναι ανάγκη να μαθαίνεις με πόνο , αυτή ήταν η παλιά ενέργεια, όταν ακόμα η συνειδητότητα ήταν χαμηλή.
Η οδύνη χρειάζεται όταν δεν είσαι συνειδητός.
Κάνε την ανατροπή …
…και αφέσου στην καθοδήγηση να δημιουργήσεις εσύ τις συνθήκες περιπέτειας και χαράς που ζητάει η ΨΥΧΗ σου, εγκαίρως και συνειδητά.
Η ψυχή-ουσία μας είναι ένα αθάνατο ον. Δεν γεννιέται και δεν πεθαίνει. Είναι απλώς η άπειρη συνειδητότητα μας η οποία εμπεριέχεται και στην φυσική μας μορφή αυτού του χωροχρόνου.
Συνώνυμο της ψυχής-ουσίας μας είναι η αγάπη.
Η οδύνη χρειάζεται όταν δεν είσαι συνειδητός.