Το σώμα μας είναι το μέσο με το οποίο βιώνουμε τον κόσμο. Είναι το σπίτι μας, η εστία μας και το μέσο με το οποίο αλληλεπιδρούμε με τους άλλους. Αλλά το σώμα μας είναι κάτι περισσότερο από απλώς ένα φυσικό αντικείμενο. Είναι επίσης ένα ιερό πεδίο ενέργειας που συνδέεται με τον πνευματικό μας κόσμο.
Όταν είμαστε εστιασμένοι στο σώμα μας, είμαστε περιορισμένοι από την αντίληψή μας για τον χωροχρόνο. Βιώνουμε τον κόσμο με έναν διαδοχικό τρόπο, με το ένα πράγμα να συμβαίνει μετά το άλλο, γραμμικά. Αυτό μας επιτρέπει να κατανοήσουμε και να οργανώσουμε τον κόσμο γύρω μας, αλλά μας εμποδίζει να δούμε τον κόσμο με μια διευρυμένη ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ματιά.
Όταν δεν είμαστε εστιασμένοι στο σώμα μας, είμαστε ελεύθεροι να βιωνουμε “εξωσωματικά” τα πάντα γύρω μας. Βιώνουμε τον κόσμο ταυτόχρονα, με όλα τα πράγματα να υπάρχουν μαζί. Αυτό μας επιτρέπει να τον δούμε με μια πιο ολοκληρωμένη και ενοποιημένη προοπτική.
Αυτή η εμπειρία συχνά περιγράφεται ως μια κατάσταση “εκτός σώματος” ή “εκτός χρόνου”. Μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια διαλογισμού, ονείρου ή ακόμη και κατά τη διάρκεια απλής χαλάρωσης. Όταν βιώνουμε αυτή την κατάσταση, είμαστε ελεύθεροι από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Βιώνουμε τον κόσμο με μεσα απο την συνειδητότητά ,μας με μια αλλου τυπου κατανοηση.
Η εμπειρία του χωροχρόνου είναι ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι το μέσο με το οποίο βιώνουμε και διαμορφώνουμε την αντίληψή μας για τη ζωη. Ωστόσο, ο χωροχρόνος δεν είναι το μόνο που είμαστε. Είμαστε επίσης πνευματικά όντα που έχουμε ενα σώμα και οχι το αντίθετο, ενα ανθρώπινο σώμα που έχει και πνεύμα. Καθε φορα λοιπόν που σταματάμε να εστιάζουμε απο την περιορισμενη αντιληψη του σωματος και ανοιγόμαστε στο ΟΛΟΝ επιτρέπουμε νέες αποκαλύψεις να ερθουν να μας συναντήσουν.